Inhoud
Uiteindelijk gaan foto's die zogenaamd "dieren met het syndroom van Down" tonen viraal op sociale netwerken. De laatste gevallen die de aandacht trokken waren bij katachtigen (de tijger Kenny en de kat Maya), maar je kunt op internet ook verwijzingen vinden naar honden met het syndroom van Down.
Dit soort publicaties brengt veel mensen ertoe zich af te vragen of dieren deze genetische verandering op dezelfde manier kunnen presenteren als mensen, en meer nog, om zich af te vragen of het echt bestaat hond met het syndroom van down.
In dit artikel van Dierenexpert, zullen we u helpen begrijpen wat het syndroom van Down is en zullen we verduidelijken of honden het wel of niet kunnen hebben.
Wat is het syndroom van Down?
Voordat u weet of een hond het syndroom van Down kan hebben, moet u weten wat de aandoening is, en wij zijn er om u te helpen. Downsyndroom is een vorm van genetische wijziging die alleen voorkomt op chromosoompaar nummer 21 van de menselijke genetische code.
De informatie in het menselijk DNA wordt uitgedrukt door 23 paar chromosomen die zo zijn georganiseerd dat ze een unieke structuur creëren die bij geen enkele andere soort wordt herhaald. Uiteindelijk kan deze genetische code echter op het moment van conceptie een wijziging ondergaan, waardoor een derde chromosoom ontstaat in wat het "21 paar" zou moeten zijn. Dat wil zeggen, mensen met het syndroom van Down hebben een trisomie (drie chromosomen) die specifiek tot uiting komen op chromosoompaar nummer 21.
Deze trisomie wordt zowel morfologisch als intellectueel uitgedrukt in de personen die het hebben. Mensen met het syndroom van Down hebben meestal een aantal specifieke eigenschappen die voortkomen uit deze genetische verandering, naast het kunnen aantonen van groeiproblemen, spierspanning en cognitieve ontwikkeling. Niet altijd zullen alle kenmerken die bij dit syndroom horen, zich tegelijkertijd in dezelfde persoon voordoen.
Het is nog steeds nodig om dat te verduidelijken Downsyndroom is geen ziekte, maar eerder een genetisch voorval dat plaatsvindt tijdens de conceptie, omdat het een aandoening is die inherent is aan de personen die het hebben. Daarnaast is het belangrijk om te beseffen dat mensen met het syndroom van Down niet intellectueel of sociaal onbekwaam zijn, dat ze kunnen studeren, een beroep kunnen leren om de arbeidsmarkt te betreden, een sociaal leven hebben, hun eigen persoonlijkheid kunnen vormen op basis van hun ervaringen, hun smaak en voorkeuren, maar ook geïnteresseerd zijn in vele andere activiteiten en hobby's. Het is aan de samenleving om gelijke kansen te creëren om de sociale inclusie van mensen met het syndroom van Down te bevorderen, rekening houdend met hun specifieke behoeften, en hen niet te marginaliseren als "anders" of "incapabel".
Is er een hond met het syndroom van Down?
Niet! Zoals we hebben gezien, is het syndroom van Down een trisomie die specifiek voorkomt op het 21e paar chromosomen, die alleen voorkomt in de genetische informatie van mensen. Daarom is het onmogelijk dat er een shitzu-hond is met het syndroom van Down of een ander ras, omdat het een specifieke genetische wijziging in het menselijk DNA is. Nu vraag je je waarschijnlijk af hoe het mogelijk is dat er honden zijn die het syndroom van Down lijken te hebben.
Om deze situatie beter te begrijpen, ligt de verklaring in het feit dat de genetische code van dieren, inclusief honden, ook wordt gevormd door paren chromosomen. Het aantal paren en de manier waarop ze zich organiseren om de structuur van DNA te vormen, is echter uniek en uniek in elke soort. In feite is het precies deze genetische conformatie die de kenmerken bepaalt die het mogelijk maken om dieren binnen verschillende soorten te groeperen en in te delen. In het geval van mensen is de informatie in het DNA verantwoordelijk voor de betekenis dat het een mens is en niet tot een andere soort behoort.
Net als mensen kunnen dieren ook bepaalde genetische veranderingen hebben (inclusief trisomieën), die zowel door hun morfologie als door hun gedrag tot uiting kunnen komen. Deze veranderingen zullen echter nooit optreden in het 21e chromosoompaar, omdat dit alleen in de structuur van het menselijk DNA wordt gevonden.
Mutaties in de genetische code van dieren kunnen van nature optreden tijdens de conceptie, maar uiteindelijk zijn ze het gevolg van genetische experimenten of de praktijk van inteelt, zoals het geval was met Kenny, een witte tijger uit een vluchteling en Arkansa die in 2008 overleed, kort nadat zijn affaire zichzelf ten onrechte populair maakte als 'de tijger met het syndroom van Down'.
Samengevat kunnen honden, evenals vele andere dieren, enkele genetische veranderingen vertonen die tot uiting komen in hun uiterlijk, maar er is geen hond met het syndroom van Down, omdat deze aandoening is alleen aanwezig in de menselijke genetische code, dat wil zeggen, het kan alleen bij mensen voorkomen.
Als u meer artikelen wilt lezen die vergelijkbaar zijn met Bestaat er een hond met het syndroom van Down?, raden we je aan om naar onze rubriek Curiositeiten van de dierenwereld te gaan.